1. La Boisette

Met de rug naar de kerk, slaat u rechtsaf. Loop ongeveer 400 m tussen de villa’s van de avenue Van de Walle. Bij de rotonde, een honderd meter naar links op de rue de Pinchart. Neem de kleine weg net voor het bos de la Boisette dat het kasteel omgeeft en het gebied van de zelfde naam. Dit gebied was een van de laatste drooggelegde plekken in de afgelopen eeuw.

2. Uitzicht op het gehucht van Puits

Door het volgen van het pad, gaan we tussen de velden naar het gehucht van Puits. Deze oude verbindingsweg ligt volledig in agrarisch gebied en biedt een open uitzicht op de Puits, Céroux... Op de eerste kruising slaat u rechtsaf om terug te keren naar de vallei van Pinchart.

3. De kapel van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes

Na het oversteken van de rue de Pinchart, belangrijke verbindingsweg, gaat het naar de rue des Prairies. Aan de linkerkant, vóór de afdaling van het wegdek, ontdekt u het kapelletje van Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes.

4. De Cressonnières van de rue des Prairies

Op de helling van de kleine vallei gevormd door de Pinchart, waterloop van tweede categorie, beheerd door de provincie Waals-Brabant, merkt u de aanwezigheid van es, bremstruiken, de zwarte els... Op de brug krijgen we uitzicht op de vallei. Aan de rechterkant bevindt zich een voormalige waterkersvijver, nu verlaten, en heringenomen door planten afhankelijk van vochtige omgevingen: grote berenklauw, wilgenroosje, paardestaart, wilg... Na Pinchart, 200 meter doorlopen tot aan de rue des Vergers. Bij de splitsing rechtsaf. Aandacht bij het kleine kruispunt 150 meter verder, hier blijft op de rue des Vergers.

5. De hellingen van de rue des Vergers

Versierd met wintereiken, late kersen, kersen, zwarte vlierbes, meidoorn en papenmuts, mondt deze hoek uit in de rue du Charnois. U slaat rechtsaf naar de rue Léon Dekaise.

6. Het monument voor de doden in de rue Léon Dekaise

Na het monument opgericht ter ere van een militair van de gemeenschap, gesneuveld bij gevechten op de hoek van de rue de l'Escadron Brumagne, loopt u nog 200 meter door langs de rue Léon Dekaise, voordat u op de Drève des Volontaires komt (net voor de spoorbrug).

7. Het bos van de drève des Volontaires

Deze kleine dreef kronkelt tussen de spoorlijn en een bos van populieren, wilgen en elzen. U merkt ook de aanwezigheid van essen, rode Amerikaanse eiken en hop. Bij het verlaten van het bos steekt u de Pinchart over om juist voor de ingang van het bos van Buston uit te komen.

8. Het bos van Buston

Dit gemeentelijk bos van ongeveer 5 ha, gelegen in een verstedelijkte omgeving, is een woonruimte voor een kolonie boomvleermuizen (in de zomer), meerdere grijze kwikstaarten alsook bruine kikkers. Alvorens terug te keren naar de Pinchart via de rue du Moulin à Eau, nodigen wij u uit om even rond te lopen!

9. De oude watermolen

Bij het volgen van de rue du Moulin à Eau komt u voorbij de oude molen Na de Mill Street water, passeren we de oude baggermolen van Limelette, waarvan de gebouwen dateren uit 1752. Vijftig meter verder bereikt u terug de Fond du Ry, op de linkerkant.

10. De wilgen van de Fond du Ry

In de weide tussen de Fond du Ry en de Pinchart ziet u verschillende oude wilgen gesnoeid als knotwilgen. Deze boom beter bekend onder de ouderlingen omwille van zijn helende eigenschappen (salicylzuur is de basis van aspirine), wordt nu gebruikt door konijnenfokkers die regelmatig zijn takken neerleggen in de opfokhokken.

11. Het vochtige gebied van de Fond du Ry

Dit gebied waar verschillende bronnen ontstaan, levert een biotoop, en bijzondere flora en fauna. De moerasspirea bloeit er van juni tot september. In het voorjaar kunnen we ook enkele orchideeën bewonderen. De paarse schubwortel die bij ons wordt ingeplant door cisterciënzermonniken, die op de boerderij van Balbrire woonden, is er ook aanwezig. Deze zeer zeldzame plant in België, plaag van populier en els, groeit alleen langs beken. De distelvink, het sijsje, de rietgors, de tjiftjaf, de zwarte roodstaart en de mees zijn er gemakkelijk te vinden.

12. De vijver van de Fond du Ry (PRIVÉ!)

Alvorens linksaf te draaien op de weg naar Lasne, ziet u een mooie vijver achter een aantal olmen. Gevoed door bronnen, diende hij ooit om water op te slaan voor de lager gelegen molen. Vandaag is het een broedgebied van groene kikkers.

13. De wetlands van de weg naar Lasne

Als u terugkeert van Pinchart naar de boerderij van Balbrire, kunt u verscheidene waterrijke planten ontdekken waaronder de dotterbloem, een soort distel heel sierlijk, en de wilde kaardebol die zijn naam niet gestolen heeft.

14. De boerderij van Balbrire

U komt uit rechtop de prachtige boerderij van Balbrire (18de eeuw), waarvan de naam herinnert aan de aanwezigheid van heide die werd uitgetrokken onder de regering van Maria Theresia van Oostenrijk. Vervolgens linksaf in de richting van de rue du Corbeau. De kleine vallei van Balbrire, met zijn bossen, vijvers, met bomen omzoomde rijen is van groot landschappelijk belang. In de weide naar rechts, merkt u de aanwezigheid van enkele oude dode boomgaarden. Deze bomen hebben vaak natuurlijke holten waarvan de uil gebruik maakt voor zijn nest. Het behoud van een oude boom is ook nuttig voor het voortbestaan van andere soorten: mezen, roodstaarten, spechten, spechten, boomklevers, vleermuizen, insecten en kleine zoogdieren.

15. De zandgroeve van Corbeau

Bij het bereiken van de rue du Corbeau gaat u naar rechts, op een klein zwaar bebost pad om terug op het uitgangspunt te komen. Deze groeve wordt sedert een twintigtal jaren niet meer geëxploiteerd. Ze is nu het voorwerp van een gedeeltelijke ophoging.

Het bos van Buston, in de lengte en breedte

Er is een pad aangelegd zodat bezoekers rond het bos kunnen lopen en de drie zones ervan ontdekken.

Het onderste gebied, aan de rechterkant is bezet door een opeenvolging van vijvers. De onderste vijver, duidelijk zichtbaar vanaf de ingang van het hout, is toegewezen aan de praktijk van de visserij. Omzoomd door riet, irissen, enkele elzen of wilgen, heeft het een duidelijke landschappelijke waarde.

Langs het hek naar omhoog lopend, ontdekt u de tweede zone in het bovenste gedeelte. Bestaande uit een bosgroep van olmen, elzen, essen, rode eik van Amerika, populieren en esdoorns, heeft deze uitgestrekte oppervlakte veel geleden in de afgelopen 50 jaar. Om dit bos leven in te blazen, wordt sedert twee jaar een selectie gemaakt van de hergroei (afstotingen die groeien op oude boomstronken). In het voorjaar kunt u genieten van het gekleurde tapijt met sylvie anemonen.

Naar beneden, langs het omheid stuk van de Pinsons, komt u langs een zeer interessante vochtige zone, weinig zichtbaar en moeilijk toegankelijk. Het behoud van het "wild" karakter en vooral van het struikgewas is erop gericht om de doorgang te beperken tot de weide aan zegge (moerassig), en anderzijds, om te zorgen voor rust voor de fauna en flora die er groeien.