In de elfde eeuw wordt de site van het kasteel genoemd als een jachthuis op een rotspiek aan de rand van de rivier.

Een kasteel bestond reeds op deze locatie in 1180 en het kasteel van Ottignies zelf wordt vermeld vanaf 1312 op de kaap met uitzicht op de vallei van de Dijle, in het centrum van de streek.

Het werd verbrand in de zeventiende eeuw en herbouwd in 1626, zoals blijkt uit de datum op de voorgevel van de toren. Op de gravure van Harrewijn uit 1689 groepeert het kasteel zich rondom een omsloten binnenplaats, en wordt het geflankeerd door een boerderij waarvan vandaag nog een mooi overwelfde koetspoort overblijft, die verborgen zit onder het gebladerte.

Voor het domein ligt een mooi plein van honderdjarige bomen en het omvat een park en mooie tuinen "op z'n Frans", omzoomd door een oranjerie. Het kasteel is geklasseerd sinds 1952 en behoort momenteel tot de familie Van der Dussen de Kestergat.